Λαθροχειρίες και Παρανομίες στις μελέτες αιολικών σταθμών: Ανοιχτή επιστολή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.

 ΠΡΟΣ: 5^η ΕΦΟΡΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ / ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ / ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,

Η παρούσα καταγγελία αφορά την εγκατάσταση αιολικών σταθμών στις θέση «ΚΡΑΝΙ» και «ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΤΣΟΒΕΡΑ» από την εταιρία «ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΠΥΡΙΤΙΟΥ Α.Ε.» με έδρα Καποδιστρίου 38-40 Μαρούσι. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση του συγκεκριμένου έργου έχει αρ.πρωτοκόλλου 37553/02-03-2021 και βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ως τις 14/07/2021.

Εφιστώ την προσοχή της υπηρεσίας σας σχετικά με την παράνομη τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε περιοχή όπου ο νόμος απαγορεύει την εγκατάστασή τους λόγω γειτνίασης με αρχαιολογικούς χώρους της αρμοδιότητάς σας.

Πιο συγκεκριμένα, σε όλες τις επιτρεπόμενες περιοχές του άρθρου 5 της Κ.Υ.Α 49828/08 (ΦΕΚ 2464Β'/03.12.2008) με την οποία εγκρίθηκε το ΕΠΧΣ&ΑΑ για τις ΑΠΕ, η χωροθέτηση των κυρίως αιολικών εγκαταστάσεων πρέπει να πληροί τις ελάχιστες αποστάσεις από τις γειτνιάζουσες χρήσεις γης, δραστηριότητες και δίκτυα τεχνικής υποδομής που καθορίζονται στους πίνακες του Παραρτήματος ΙΙ της εν λόγω Κ.Υ.Α.

Στο παρακάτω απόσπασμα των εν λόγω πινάκων βλέπουμε τις απαιτούμενες αποστάσεις από περιοχές και στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς όπως τα αναφέρει το σχετικό ΦΕΚ.

Βάσει της τεχνικής περιγραφής των ανεμογεννητριών που διαβάζουμε στο φάκελο της ΜΠΕ για το εν λόγω έργο, η διάμετρος της φτερωτής κάθε Α/Γ είναι 117m. Κατά συνέπεια η απόσταση 7d είναι 7Χ117=819 μέτρα.

Από το τοπογραφικό που συνοδεύει τη μελέτη του αιολικού αντλούμε τον παρακάτω πίνακα συντεταγμένων για τις 2 ανεμογεννήτριες που τοποθετούνται στην θέση «Κρανί»:

Ο χώρος του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Παραδείσι είναι αρχαίο μνημείο κυρηγμένο με το ΦΕΚ 473Β/1962. Το ίδιο ισχύει και για τον Ι.Ν. Αρχιστράτηγου στη θέση Κατούνα του Φαρακλού. Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα με τον αρ. σελ.

Τοποθετώντας το στίγμα της Α/Γ 2 πάνω στο χάρτη και μετρώντας την απόστασή της από τον αρχαιολογικό χώρο του Παραδεισίου βλέπουμε ότι η απόσταση είναι σαφώς μικρότερη από τα απαιτούμενα 819 μέτρα:

Πρόβλημα δεν δημιουργεί μόνο η κοντινή απόσταση και η εξαιρετικά απαξιωτική για τον χώρο ηχορύπανση που θα προκληθεί από την εν λόγω εγκατάσταση αλλά και η ολοκληρωτική καταστροφή του τοπίου, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα:

Τοποθετώντας το στίγμα της Α/Γ 1 πάνω στο χάρτη και μετρώντας την απόστασή της από την βυζαντινή εκκλησία του Αρχιστράτηγου, επίσης κηρυγμένο αρχαίο μνημείο, βλέπουμε ότι η απόσταση είναι λιγότερο από το μισό του νόμιμου και συγκεκριμένα 350 μέτρα.

Το προβληματικό της εν λόγω εγκατάστασης γίνεται πασιφανές αν διαβάσει κανείς τo τεύχος  συμβατότητας που συνοδεύει τη μελέτη του έργου. Ακολουθεί απόσπασμα:

Ο μελετητής εδώ αγνοεί στις μετρήσεις του την ύπαρξη του πολιτιστικού μνημείου, παρόλο που με μια απλή αναζήτηση στο ΥΠΠΟΑ βλέπουμε ότι ο Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου του Παραδεισίου υπάρχει κανονικά στη βάση δεδομένων του υπουργείου όπως επίσης και η εκκλησία του Αρχιστράτηγου. Παραδόξως σε άλλο σημείο της ΜΠΕ τα αναφέρει και ο ίδιος.

Θα μπορούσε κανείς καλόπιστα να θεωρήσει ότι πρόκειται για μια αβλεψία του μηχανικού που συνέταξε τον φάκελο ελέγχου του χωροταξικού για το συγκεκριμένο έργο καθώς και την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Θα καταδείξουμε όμως ότι δεν πρόκειται για αβλεψία αλλά για κάτι άλλο...

Στην ίδια ΜΠΕ βλέπουμε τις θέσεις των ανεμογεννητριών στη θέση «Μεγάλη Κουτσουβέρα».

Αν ανατρέξουμε στο ΦΕΚ 473Β/1962 που επισυνάπτεται παραπάνω, θα δούμε ότι τόσο ο Κοιμητήριος ναός του Ταξιάρχη όσο και ο βυζαντινός ναός του Αγίου Ανδρέα στην Καστανιά, είναι κηρυγμένα αρχαία μνημεία.

Οι ανεμογεννήτριες είναι του ίδιου τύπου με την Α/Γ στο Κρανί, ήτοι GE 4.2-117 , συνεπώς όπως εξηγώ αναλυτικά παραπάνω η ελάχιστη επιτρεπτή απόσταση από αρχαιολογικό χώρο είναι 819 μέτρα.

Τοποθετώντας τις θέσεις των Α/Γ πάνω στο χάρτη βλέπουμε τις αποστάσεις από τους βυζαντινούς ναούς που προστατεύονται ως κηρυγμένα αρχαία μνημεία, όπως παραπάνω.

Η πρώτη Α/Γ απέχει 660 μέτρα περίπου από τον Άγιο Ανδρέα, με άμεση οπτική επαφή.

Η 2^η Α/Γ απέχει μόλις 430 μέτρα από τον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο του Αγ. Ανδρέα, σχεδόν το μισό της ελάχιστης απόστασης που επιτρέπει ο νόμος. Η εικόνα μιας γιγαντιαίας κατασκευής σε 400 μέτρα απόστασης από το συγκεκριμένο μνημείο είναι τουλάχιστον αποτροπιαστική.

Η 3^η Α/Γ απέχει μόλις 400 μέτρα από τον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο του Ταξιάρχη. Πρόκειται για λιγότερο από τη μισή επιτρεπτή απόσταση ενώ έχουμε πάλι μια εξαιρετικά βίαιη παρέμβαση στο τοπίο.

Η τελευταία, 4^η Α/Γ βρίσκεται μόλις 220 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο του Ταξιάρχη.

Υπόψιν σας θέτω ότι όλες οι μετρήσεις έχουν γίνει από το κέντρο των Α/Γ. Με δεδομένο ότι όλες οι Α/Γ έχουν διάμετρο έλικας 117 μέτρα, η απόσταση είναι τουλάχιστον 60 μέτρα μικρότερη από τις αποστάσεις που αναγράφω. Τα δε υπόλοιπα έργα και κτίρια που συνοδεύουν τις ανεμογεννήτριες δεν τα έχω υπολογίσει καθόλου, παρόλο που εμπίπτουν και αυτά στην ίδια νομοθεσία.

Ας δούμε όμως τί έχει να πει ο μελετητής για τους παραπάνω αρχαιολογικούς χώρους:

Σύμφωνα με το τεύχος συμβατότητας που συνοδεύει την μελέτη του έργου δεν υπάρχουν μνημεία σε ακτίνα 819 μέτρων από τις ανεμογεννήτριες. Με μια πρόχειρη αναζήτηση όμως ο καθένας μπορεί να δει πως οι δύο αρχαιολογικοί χώροι που πλήττονται είναι κηρυγμένοι εδώ και 60 χρόνια και όλες οι λεπτομέρειες υπάρχουν κανονικά στο site του υπουργείου πολιτισμού.

Αυτή είναι η ταυτότητα του μνημείου για τον Άγιο Ανδρέα, από το site του ΥΠ.ΠΟ.

Κι εδώ η ταυτότητα μνημείου που αφορά στην Εκκλησία του Ταξιάρχη.

Πρόκειται λοιπόν για μια επαναλαμβανόμενη λαθροχειρία που μόνο σκοπό έχει να αδειοδοτηθεί ένα παράνομο έργο.

Πέρα από τα επιστημονικά τεκμηριωμένα κωλύματα που σας παραθέτω, σας καλώ να εκτιμήσετε και κάτι ακόμη. Η υπηρεσία σας έχει την τύχη και την τιμή να προστατεύει ένα σύνολο εξαιρετικών βυζαντινών/μεταβυζαντινών μνημείων τα οποία δεν είναι μόνο πολλά σε αριθμό και αξιόλογα, αλλά βρίσκονται σε μια περιοχή με συγκλονιστική φυσική ομορφιά και πολλούς γραφικούς οικισμούς που μόνο από αβλεψία της πολιτείας δεν έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακοί.

Η εγκατάσταση των αιολικών σταθμών σε κάθε ράχη και κορυφή της περιοχής θα καταστρέψει για πάντα την αρμονία τοπίου-οικισμών-αρχαιολογικών χώρων. Τα μνημεία που καλείστε να προστατέψετε είναι αντιμέτωπα με μια ολοκληρωτική υποβάθμιση. Εάν τοποθετηθούν σε όλο τον Μαλέα οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες που έχουν αδειοδοτηθεί από την ΡΑΕ, ο τόπος που θα παραδοθεί στην επόμενη γενιά είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που παρέλαβε η δική μας από αμέτρητες προηγούμενες γενιές που τον διαφύλαξαν.

Με βάση τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η υπηρεσία σας πρέπει να παρέμβει άμεσα ώστε να σταματήσει αυτό το έργο. Η μελέτη που συνοδεύει το φάκελό του είναι προβληματική, η τοποθεσία του έργου απαγορευμένη ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ο μελετητής έχει αγνοήσει σοβαρά στοιχεία με σκοπό να αδειοδοτηθεί ένα παράνομο έργο. Τέλος η κατασκευή των αιολικών σταθμών θα υποβαθμίσει στο σύνολό τους τα μνημεία που η υπηρεσία σας υποχρεούται να προστατεύσει.

Σας καλώ ακόμα να εξετάσετε όλες τις υπό διαβούλευση μελέτες σχετικά με ανάλογες λαθροχειρίες. Δυστυχώς είμαι απλά ένας εργαζόμενος ενεργός πολίτης και δεν μπορώ να μελετήσω διεξοδικά κάθε μια απ’τις εκατοντάδες Α/Γ που έχουν αδειοδοτηθεί με προβληματικές και αδιαφανείς διαδικασίες στην περιοχή μας.

Είναι δημοκρατικό, πατριωτικό και επαγγελματικό σας καθήκον, σαν δημόσια υπηρεσία να προστατεύσετε τον τόπο, τους πολίτες και την πολιτιστική μας κληρονομιά από όσους την απειλούν. Βασιζόμαστε πάνω σας!

Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση και περιμένω από εσάς να δείξετε τον άριστο επαγγελματισμό και την στάση ευθύνης που απαιτείται στη συγκεκριμένη περίσταση.

 

Μετά Τιμής

Σπύρος Πετρόγιαννης

 

Δίστομο - Λίντιτσε - Οραντούρ συρ Γκλαν : Τα μαρτυρικά χωριά της 10ης Ιουνίου

    Λίγοι μήνες έμεναν μόνο για την απελευθέρωση, όταν στις 10 Ιουνίου 1944 το Δίστομο πυρπολήθηκε και 218 κάτοικοι (114 γυναίκες και 104 άνδρες) εκτελέστηκαν απάνθρωπα από τους άντρες των SS, ανάμεσά τους 45 παιδιά και 20 βρέφη.  

η καταστροφή του Διστόμου

    Αφορμή στάθηκε μια ενέδρα του ΕΛΑΣ που συνάντησαν σε κοντινή περιοχή κατά τη διάρκεια αντι-ανταρτικής επιχείρησης. Για τη σφαγή αυτή, όπως και στις περισσότερες ανάλογες περιπτώσεις στη χώρα μας, δεν πλήρωσε κανένας. Ο Fritz Lautenbach, ο οποίος είχε διατάξει τη σφαγή, έγραψε μια ψευδή αναφορά για τα γεγονότα. Εκεί υποστήριξε πως δέχτηκε πυρά και βλήματα όλμου μέσα από το Δίστομο, αλλά κι όταν ακόμα η αναφορά διαψεύτηκε από την ίδια τη γερμανική μυστική αστυνομία και η υπόθεση πήγε στο δικαστήριο, οι δικαστές δέχτηκαν ότι ο Lautenbach δεν έδρασε έτσι από άγνοια ή αμέλεια αλλά "από αίσθηση ευθύνης απέναντι στους άντρες του".

    Την ίδια ακριβώς ημέρα, στο χωριό Οραντούρ-συρ-Γκλαν, διαπράχτηκε η μεγαλύτερη σφαγή του Β' Παγκοσμίου σε όλη τη Γαλλία. 642 κάτοικοι του χωριού εκτελέστηκαν εκείνη την μέρα από τα SS, και πάλι σε αντίποινα για τη δράση ανταρτών.
Η δε βαρβαρότητα των SS ξεπερνά την πιο αρρωστημένη φαντασία. Τα γυναικόπαιδα, 350 άτομα,  συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία του χωριού, μέσα στην οποία πετάξανε καπνογόνα και χειροβομβίδες. Στο τέλος η εκκλησία πυρπολήθηκε με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο όλοι όσοι βρίσκονταν, μέσα με εξαίρεση μια γυναίκα που κατάφερε να ξεφύγει.
Οι άντρες του χωριού δεν είχαν καλύτερη τύχη. Οδηγήθηκαν σε αχυρώνες όπου πυροβολήθηκαν στα πόδια και μετά κάηκαν ζωντανοί από τα ανθρωπόμορφα κτήνη. Η Οραντούρ-Σουρ-Γκλαν διατηρείται ως σήμερα στην κατάσταση που την άφησαν οι γερμανοί ως μνημείο.

η Οραντούρ-συρ-Γκλαν σήμερα

    Δυο χρόνια νωρίτερα το 1942, το χωριό Λίντιτσε (Βοημία- σημερινή Τσεχία) καταστράφηκε ολοσχερώς σε αντίποινα για την δολοφονία του νο2 των SS και εμπνευστή του ολοκαυτώματος, Ράινχαρντ Χάιντριχ.
Κατ'εντολή του Χίτλερ και με την ψευδή κατηγορία ότι οι εκτελεστές του Χάιντριχ είχαν βρει βοήθεια στο χωριό Λίντιτσε, η υπηρεσία ασφαλείας των SS προέβη στην εκτέλεση όλων των αντρών του χωριού άνω των 15 ετών, συνολικά 173 άτομα. Οι γυναίκες εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου εργάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα σε άθλιες συνθήκες. Οι έγκυες υποχρεώθηκαν σε άμβλωση και κατέληξαν επίσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. 6 παιδιά που θεωρήθηκαν φυλετικά κατάλληλα, "γερμανοποιήθηκαν" και "υιοθετήθηκαν" από οικογένειες μελών των SS. Τα υπόλοιπα έζησαν τον φρικτό θάνατο στους θαλάμους αερίων του Κέλμνο.

μνημείο για τα παιδιά του Λίντιτσε

    Το να λέμε ότι αυτή η μέρα "δεν πρέπει να ξεχαστεί", η "μαύρη επέτειος" και άλλα τέτοια έχει γίνει κλισέ. Κι όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από τα γεγονότα και οι μνήμες σβήνουν, τόσο πιο τετριμμένα ακούγονται όλα αυτά.

Κι όμως δεν πρόκειται περί κλισέ. Όλα αυτά έγιναν, είχαν ένα τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, σε ανθρώπινο πόνο, σε αγωνία και σε κλάμα. Το καθήκον μας, σαν άνθρωποι πρώτα, αλλά και σαν δημοκρατικοί πολίτες, είναι να επαγρυπνούμε και να μην επιτρέψουμε να συμβούν ποτέ ξανά. Κι αυτό δεν είναι κλισέ, είναι μια ιερή υποχρέωση που θα παραμένει πάντα επίκαιρη.