The Pushkar Fair, through the Zeiss Sonnar C 50/1,5

{Scroll down for English}

Πριν 9 χρόνια αγόρασα μια ολοκαίνουρια Zeiss Ikon ZM με τον Sonnar C 50/1,5

Ήταν η μηχανή που θα "σκότωνε" την Leica M7, η τηλεμετρική που όλοι περίμεναν, με μια ολοκαίνουρια σειρά φακών. Στην Μπανγκοκ του 2008 και με το 1 ευρώ να αγοράζει 1,6 δολλάρια, αγόρασα το κιτ για περίπου 1000€...
Ένα χρόνο αργότερα, πήρα αυτή τη μηχανή στην πανήγυρη του Pushkar, στο Rajasthan της Ινδίας. Τράβηξα φωτογραφίες της γιορτής, ή ακόμα καλύτερα των ανθρώπων που συνοστίζονταν σε αυτό το ερημικό τοπίο. Χρησιμοποίησα το αγαπημένο μου Kodak 400 TriX και το εμφάνισα στο σπίτι με D76. Αρκετά χρόνια αργότερα, εξέθεσα αρκετές από αυτές τις φωτογραφίες στο Booze. Κάποιες υπάρχουν ακόμα στο λογαριασμό μου του flickr, αλλά είπα να μαζέψω κι εδώ μια επιλογή.
Πρόκειται για φωτογραφίες τραβηγμένες σε ονειρικές συνθήκες:
- Να είσαι 24 ετών
- Να έχεις μια απίθανη φωτογραφική μηχανή με ένα φακό όνειρο
- Να ταξιδεύεις ολομόναχος στην Ινδία επί ένα μήνα.

Σχετικά με τον φακό: Ο Sonnar 50/1,5 είναι πολύ ιδιαίτερος φακός. Έχει παλιομοδίτικο γράψιμο τέρμα ανοιχτός, χωρίς όμως όλα τα flares και τις θολούρες των παλιών φακών (πχ Summarit 50/1.5).
Όσο κλείνεις το διάφραγμα γίνεται πιο μοντέρνος με πολύ οξύ γράψιμο πάνω από το f4,0 και έντονο κοντράστ σε όλο το φάσμα. Μαζί με τον Voigtlaender 40/1,4 ανήκουν σε μια ξεχωριστή κατηγορία φακών με κλασικό γράψιμο, όμορφο μποκέ και παλιομοδίτικα χαρακτηριστικά.

...and in English:

9 years ago, I bought a brand new Zeiss Ikon ZM with the Sonnar C 50/1,5.
It was said to be the Leica M7 killer, the rangefinder everybody was waiting for, with a whole new lens series. This was in the days of the really cheap dollar for us euro-people, and I bought the kit in Bangkok for around 1000 €, or 1550$ in 2008 exchange rates.
Then, a year later, I took this camera to India and shot the Pushkar fair. Or, if you prefer, the people of the Pushkar fair. I used my all-time-favorite Kodak TX-400 and D76 to develop it.
I later exhibited most of these photos in the "Booze" bar, in Athens. Some of them are still in my flickr, but here's a good selection of photos, shot in dream-like conditions.
- Being 24 years old
- Using an amazing camera with a dream of a lens
- Spending a month in India, alone.

Regarding the lens: The Sonnar 50/1,5 is a unique lens. It has an old fashioned style wide open, without the flares and fogs of the older lenses (such as the Summarit 50/1,5).
When stepping down the apperture, it becomes more modern, with excellent sharpness and beautiful contrast. This lens, together with the Voigtlander 40/1,4 belong to a unique category of lenses, with classic rendering, beautiful bokeh and old fashioned character.

Rolleiflex 3.5F portraits

{for english scroll down}

Είναι η Rolleiflex 3.5F καλή για πορτραίτα;
Σίγουρα δεν μπορεί να εστιάσει και πολύ κοντά, μετά είναι και η παράλλαξη των διοπτικών- διορθωμένη σε αυτό το μοντέλο - , άσε που είναι f3.5 και συνεπώς δεν έχει και τόοοοσο λεπτό βάθος πεδίου. Τέλος είναι εστιακού βάθους 75mm, μ'άλλα λόγια νορμάλ, κι όλοι ξέρουμε ότι για καλά πορτραίτα χρειάζεται τηλεφακός.
ΑΛΛΑ, αν μια τέτοια μηχανή είναι η καθημερινή σου μηχανή, ενίοτε θα χρειαστεί να τραβήξεις και πορτραίτα.
Και αδερφάκι μου, βγαίνουν πολύ καλά.

Όλες οι φωτογραφίες με μια 3,5F whiteface με Planar.

Τί βλέπω; Απίστευτη οξύτητα. Υπέροχο κοντράστ. Μαγική Πλαστικότητα. Πολύ γλυκιά μετάβαση στις περιοχές εκτός εστίασης και όμορφο, απαλό μποκέ. Αυτός ο φακός επάξια θεωρείται ένας από τους καλύτερους φακούς όλων των εποχών σε οποιοδήποτε σύστημα.


Is the Rolleiflex 3.5F a good camera for portraits?
Sure it can't focus very close, then you've got the TLR parallax-corrected in this model-, plus it's a 3.5 so the depth of field is a little thicker. Then it's an 75mm lens, so not really a portrait lens.
BUT, if you use it as your everyday camera, eventually you'll have to shoot some portraits.
And, boy, do they look good...

All photos taken with the Planar 3.5F whiteface.

What I see? Incredible sharpness. Amazing contrast. Magical plasticity. Very sweet transition to out of focus areas and beautiful, soft bokeh. This lens is considered one of the best lenses of all times, regardless of system, and by me, this opinion is justified.

Yashica Electro 35

Yπάρχει λόγος που η Electro 35 είναι κλασικό μηχανάκι;
Βεβαίως και υπάρχει. Είναι μια εξαιρετική μηχανή που έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου.Αξιόπιστη μηχανή με φακό διαμάντι. Πολύ sharp σε όλες τις συνθήκες και γενικά εύκολη στη χρήση της.
Το τηλέμετρο της δεν έχει την ευκρίνεια μιας Leica αλλά δεν απογοητεύει κιόλας.
Η μπαταρία της δεν βγαίνει πια, αλλά παίρνει καινούριες μπαταρίες με χρήση ενός adaptor που προμηθεύτηκα σε γνωστό service φωτογραφικών της Αθήνας.
Ακόμα, όπως σε όλες τις μηχανές της κλάσης της, το κλείστρο είναι εξαιρετικά αθόρυβο.

Στα μείον της, όπως για πολλές μηχανές της τάξης της, η έλλειψη χειροκίνητης έκθεσης και ένδειξης φωτόμετρου, καθώς και η αποκλειστικά ambient φωτομέτρηση - η οποία όμως είναι πολύ καλή. Η συντήρηση της είναι επίσης ένα θέμα με το γνωστό pad of death και άλλα ηλεκτρονικά προβλήματα, οπότε αν έχετε μια τέτοια μηχανή, ή σκοπεύετε να αγοράσετε μία, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να την ελέγξει ένας τεχνικός πριν αρχίσετε να την χρησιμοποιείτε.Τέλος, ο όγκος της και το βάρος της, είναι παρόμοια με μιας SLR, οπότε αν ψάχνετε για μια ελαφριά τηλεμετρική, η Yashica μάλλον δεν κάνει.

Μερικά δείγματα:
Στο flickr και άλλα site, υπάρχουν μπόλικα δείγματα του τί κάνει αυτή η μηχανή, αλλά βάζω και δυο δικές μου φωτογραφίες, σαν δείγματα.

Το Superia 200 δεν είναι το συνήθως φιλμ της επιλογής μου αλλά για το μουντό φθινοπωρινό Como δεν είναι κακό.

Ένα ακόμα καρέ, με τους φίλους μου, εμφανώς υποφωτισμένο, κρατάει όμως πληροφορία και είναι μια καλή ένδειξη του τί κάνει η μηχανή με ταχύτητα 1/30 στο f1,7.

Σε σχέση με άλλες αντίστοιχες μηχανές:
Ποιές είναι αλήθεια οι αντίστοιχες μηχανές; Αυτή η μηχανή μου κόστισε 80 ευρώ σε άριστη κατάσταση, συμπεριλαμβανομένου του service και του προσαρμογέα της μπαταρίας.
Οι δύο τηλεμετρικές που ανταγωνίζονται την Electro 35 είναι η Olympus XA και η Canonet.
H electro είναι μεγαλύτερη κι απ τις δύο. Έχει πολύ καλύτερο σκόπευτρο και τηλέμετρο από την ΧΑ και οριακά καλύτερο από την Canonet.
Εμφανισιακά είναι πολύ ωραιότερη από την ΧΑ και πολύ κοντά στην Canonet.
O φακός της είναι ο λιγότερο ευρύς από τις άλλες δύο, πράγμα που την καθιστά ίσως λίγο πιο αποτελεσματική στα πορτρέτα, με μειονέκτημα όμως στη φωτογραφία δρόμου και το τοπίο.
Από άποψη οξύτητας οι φακοί και των τριών μηχανών είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο, και η ευκολία χρήσης μάλλον ευνοεί την Electro.

Συμπέρασμα:
Η Electro 35 είναι μια εξαιρετική φωτογραφική μηχανή στην χαμηλότερη κατηγορία από άποψη κόστους.
Δεν θα δυσκολέψει έναν νέο φωτογράφο, και δεν θα απογοητεύσει τον πιο έμπειρο χομπίστα.
Ο όγκος και το βάρος της είναι για εμένα το μεγαλύτερο μειονέκτημα της.
Η εξαιρετική σχέση ποιότητας τιμής και η εμφάνιση της τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της.