Λαθροχειρίες και Παρανομίες στις μελέτες αιολικών σταθμών: Ανοιχτή επιστολή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.

 ΠΡΟΣ: 5^η ΕΦΟΡΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ / ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ / ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,

Η παρούσα καταγγελία αφορά την εγκατάσταση αιολικών σταθμών στις θέση «ΚΡΑΝΙ» και «ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΤΣΟΒΕΡΑ» από την εταιρία «ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΠΥΡΙΤΙΟΥ Α.Ε.» με έδρα Καποδιστρίου 38-40 Μαρούσι. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση του συγκεκριμένου έργου έχει αρ.πρωτοκόλλου 37553/02-03-2021 και βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ως τις 14/07/2021.

Εφιστώ την προσοχή της υπηρεσίας σας σχετικά με την παράνομη τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε περιοχή όπου ο νόμος απαγορεύει την εγκατάστασή τους λόγω γειτνίασης με αρχαιολογικούς χώρους της αρμοδιότητάς σας.

Πιο συγκεκριμένα, σε όλες τις επιτρεπόμενες περιοχές του άρθρου 5 της Κ.Υ.Α 49828/08 (ΦΕΚ 2464Β'/03.12.2008) με την οποία εγκρίθηκε το ΕΠΧΣ&ΑΑ για τις ΑΠΕ, η χωροθέτηση των κυρίως αιολικών εγκαταστάσεων πρέπει να πληροί τις ελάχιστες αποστάσεις από τις γειτνιάζουσες χρήσεις γης, δραστηριότητες και δίκτυα τεχνικής υποδομής που καθορίζονται στους πίνακες του Παραρτήματος ΙΙ της εν λόγω Κ.Υ.Α.

Στο παρακάτω απόσπασμα των εν λόγω πινάκων βλέπουμε τις απαιτούμενες αποστάσεις από περιοχές και στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς όπως τα αναφέρει το σχετικό ΦΕΚ.

Βάσει της τεχνικής περιγραφής των ανεμογεννητριών που διαβάζουμε στο φάκελο της ΜΠΕ για το εν λόγω έργο, η διάμετρος της φτερωτής κάθε Α/Γ είναι 117m. Κατά συνέπεια η απόσταση 7d είναι 7Χ117=819 μέτρα.

Από το τοπογραφικό που συνοδεύει τη μελέτη του αιολικού αντλούμε τον παρακάτω πίνακα συντεταγμένων για τις 2 ανεμογεννήτριες που τοποθετούνται στην θέση «Κρανί»:

Ο χώρος του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Παραδείσι είναι αρχαίο μνημείο κυρηγμένο με το ΦΕΚ 473Β/1962. Το ίδιο ισχύει και για τον Ι.Ν. Αρχιστράτηγου στη θέση Κατούνα του Φαρακλού. Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα με τον αρ. σελ.

Τοποθετώντας το στίγμα της Α/Γ 2 πάνω στο χάρτη και μετρώντας την απόστασή της από τον αρχαιολογικό χώρο του Παραδεισίου βλέπουμε ότι η απόσταση είναι σαφώς μικρότερη από τα απαιτούμενα 819 μέτρα:

Πρόβλημα δεν δημιουργεί μόνο η κοντινή απόσταση και η εξαιρετικά απαξιωτική για τον χώρο ηχορύπανση που θα προκληθεί από την εν λόγω εγκατάσταση αλλά και η ολοκληρωτική καταστροφή του τοπίου, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα:

Τοποθετώντας το στίγμα της Α/Γ 1 πάνω στο χάρτη και μετρώντας την απόστασή της από την βυζαντινή εκκλησία του Αρχιστράτηγου, επίσης κηρυγμένο αρχαίο μνημείο, βλέπουμε ότι η απόσταση είναι λιγότερο από το μισό του νόμιμου και συγκεκριμένα 350 μέτρα.

Το προβληματικό της εν λόγω εγκατάστασης γίνεται πασιφανές αν διαβάσει κανείς τo τεύχος  συμβατότητας που συνοδεύει τη μελέτη του έργου. Ακολουθεί απόσπασμα:

Ο μελετητής εδώ αγνοεί στις μετρήσεις του την ύπαρξη του πολιτιστικού μνημείου, παρόλο που με μια απλή αναζήτηση στο ΥΠΠΟΑ βλέπουμε ότι ο Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου του Παραδεισίου υπάρχει κανονικά στη βάση δεδομένων του υπουργείου όπως επίσης και η εκκλησία του Αρχιστράτηγου. Παραδόξως σε άλλο σημείο της ΜΠΕ τα αναφέρει και ο ίδιος.

Θα μπορούσε κανείς καλόπιστα να θεωρήσει ότι πρόκειται για μια αβλεψία του μηχανικού που συνέταξε τον φάκελο ελέγχου του χωροταξικού για το συγκεκριμένο έργο καθώς και την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Θα καταδείξουμε όμως ότι δεν πρόκειται για αβλεψία αλλά για κάτι άλλο...

Στην ίδια ΜΠΕ βλέπουμε τις θέσεις των ανεμογεννητριών στη θέση «Μεγάλη Κουτσουβέρα».

Αν ανατρέξουμε στο ΦΕΚ 473Β/1962 που επισυνάπτεται παραπάνω, θα δούμε ότι τόσο ο Κοιμητήριος ναός του Ταξιάρχη όσο και ο βυζαντινός ναός του Αγίου Ανδρέα στην Καστανιά, είναι κηρυγμένα αρχαία μνημεία.

Οι ανεμογεννήτριες είναι του ίδιου τύπου με την Α/Γ στο Κρανί, ήτοι GE 4.2-117 , συνεπώς όπως εξηγώ αναλυτικά παραπάνω η ελάχιστη επιτρεπτή απόσταση από αρχαιολογικό χώρο είναι 819 μέτρα.

Τοποθετώντας τις θέσεις των Α/Γ πάνω στο χάρτη βλέπουμε τις αποστάσεις από τους βυζαντινούς ναούς που προστατεύονται ως κηρυγμένα αρχαία μνημεία, όπως παραπάνω.

Η πρώτη Α/Γ απέχει 660 μέτρα περίπου από τον Άγιο Ανδρέα, με άμεση οπτική επαφή.

Η 2^η Α/Γ απέχει μόλις 430 μέτρα από τον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο του Αγ. Ανδρέα, σχεδόν το μισό της ελάχιστης απόστασης που επιτρέπει ο νόμος. Η εικόνα μιας γιγαντιαίας κατασκευής σε 400 μέτρα απόστασης από το συγκεκριμένο μνημείο είναι τουλάχιστον αποτροπιαστική.

Η 3^η Α/Γ απέχει μόλις 400 μέτρα από τον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο του Ταξιάρχη. Πρόκειται για λιγότερο από τη μισή επιτρεπτή απόσταση ενώ έχουμε πάλι μια εξαιρετικά βίαιη παρέμβαση στο τοπίο.

Η τελευταία, 4^η Α/Γ βρίσκεται μόλις 220 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο του Ταξιάρχη.

Υπόψιν σας θέτω ότι όλες οι μετρήσεις έχουν γίνει από το κέντρο των Α/Γ. Με δεδομένο ότι όλες οι Α/Γ έχουν διάμετρο έλικας 117 μέτρα, η απόσταση είναι τουλάχιστον 60 μέτρα μικρότερη από τις αποστάσεις που αναγράφω. Τα δε υπόλοιπα έργα και κτίρια που συνοδεύουν τις ανεμογεννήτριες δεν τα έχω υπολογίσει καθόλου, παρόλο που εμπίπτουν και αυτά στην ίδια νομοθεσία.

Ας δούμε όμως τί έχει να πει ο μελετητής για τους παραπάνω αρχαιολογικούς χώρους:

Σύμφωνα με το τεύχος συμβατότητας που συνοδεύει την μελέτη του έργου δεν υπάρχουν μνημεία σε ακτίνα 819 μέτρων από τις ανεμογεννήτριες. Με μια πρόχειρη αναζήτηση όμως ο καθένας μπορεί να δει πως οι δύο αρχαιολογικοί χώροι που πλήττονται είναι κηρυγμένοι εδώ και 60 χρόνια και όλες οι λεπτομέρειες υπάρχουν κανονικά στο site του υπουργείου πολιτισμού.

Αυτή είναι η ταυτότητα του μνημείου για τον Άγιο Ανδρέα, από το site του ΥΠ.ΠΟ.

Κι εδώ η ταυτότητα μνημείου που αφορά στην Εκκλησία του Ταξιάρχη.

Πρόκειται λοιπόν για μια επαναλαμβανόμενη λαθροχειρία που μόνο σκοπό έχει να αδειοδοτηθεί ένα παράνομο έργο.

Πέρα από τα επιστημονικά τεκμηριωμένα κωλύματα που σας παραθέτω, σας καλώ να εκτιμήσετε και κάτι ακόμη. Η υπηρεσία σας έχει την τύχη και την τιμή να προστατεύει ένα σύνολο εξαιρετικών βυζαντινών/μεταβυζαντινών μνημείων τα οποία δεν είναι μόνο πολλά σε αριθμό και αξιόλογα, αλλά βρίσκονται σε μια περιοχή με συγκλονιστική φυσική ομορφιά και πολλούς γραφικούς οικισμούς που μόνο από αβλεψία της πολιτείας δεν έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακοί.

Η εγκατάσταση των αιολικών σταθμών σε κάθε ράχη και κορυφή της περιοχής θα καταστρέψει για πάντα την αρμονία τοπίου-οικισμών-αρχαιολογικών χώρων. Τα μνημεία που καλείστε να προστατέψετε είναι αντιμέτωπα με μια ολοκληρωτική υποβάθμιση. Εάν τοποθετηθούν σε όλο τον Μαλέα οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες που έχουν αδειοδοτηθεί από την ΡΑΕ, ο τόπος που θα παραδοθεί στην επόμενη γενιά είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που παρέλαβε η δική μας από αμέτρητες προηγούμενες γενιές που τον διαφύλαξαν.

Με βάση τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η υπηρεσία σας πρέπει να παρέμβει άμεσα ώστε να σταματήσει αυτό το έργο. Η μελέτη που συνοδεύει το φάκελό του είναι προβληματική, η τοποθεσία του έργου απαγορευμένη ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ο μελετητής έχει αγνοήσει σοβαρά στοιχεία με σκοπό να αδειοδοτηθεί ένα παράνομο έργο. Τέλος η κατασκευή των αιολικών σταθμών θα υποβαθμίσει στο σύνολό τους τα μνημεία που η υπηρεσία σας υποχρεούται να προστατεύσει.

Σας καλώ ακόμα να εξετάσετε όλες τις υπό διαβούλευση μελέτες σχετικά με ανάλογες λαθροχειρίες. Δυστυχώς είμαι απλά ένας εργαζόμενος ενεργός πολίτης και δεν μπορώ να μελετήσω διεξοδικά κάθε μια απ’τις εκατοντάδες Α/Γ που έχουν αδειοδοτηθεί με προβληματικές και αδιαφανείς διαδικασίες στην περιοχή μας.

Είναι δημοκρατικό, πατριωτικό και επαγγελματικό σας καθήκον, σαν δημόσια υπηρεσία να προστατεύσετε τον τόπο, τους πολίτες και την πολιτιστική μας κληρονομιά από όσους την απειλούν. Βασιζόμαστε πάνω σας!

Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση και περιμένω από εσάς να δείξετε τον άριστο επαγγελματισμό και την στάση ευθύνης που απαιτείται στη συγκεκριμένη περίσταση.

 

Μετά Τιμής

Σπύρος Πετρόγιαννης

 

Δίστομο - Λίντιτσε - Οραντούρ συρ Γκλαν : Τα μαρτυρικά χωριά της 10ης Ιουνίου

    Λίγοι μήνες έμεναν μόνο για την απελευθέρωση, όταν στις 10 Ιουνίου 1944 το Δίστομο πυρπολήθηκε και 218 κάτοικοι (114 γυναίκες και 104 άνδρες) εκτελέστηκαν απάνθρωπα από τους άντρες των SS, ανάμεσά τους 45 παιδιά και 20 βρέφη.  

η καταστροφή του Διστόμου

    Αφορμή στάθηκε μια ενέδρα του ΕΛΑΣ που συνάντησαν σε κοντινή περιοχή κατά τη διάρκεια αντι-ανταρτικής επιχείρησης. Για τη σφαγή αυτή, όπως και στις περισσότερες ανάλογες περιπτώσεις στη χώρα μας, δεν πλήρωσε κανένας. Ο Fritz Lautenbach, ο οποίος είχε διατάξει τη σφαγή, έγραψε μια ψευδή αναφορά για τα γεγονότα. Εκεί υποστήριξε πως δέχτηκε πυρά και βλήματα όλμου μέσα από το Δίστομο, αλλά κι όταν ακόμα η αναφορά διαψεύτηκε από την ίδια τη γερμανική μυστική αστυνομία και η υπόθεση πήγε στο δικαστήριο, οι δικαστές δέχτηκαν ότι ο Lautenbach δεν έδρασε έτσι από άγνοια ή αμέλεια αλλά "από αίσθηση ευθύνης απέναντι στους άντρες του".

    Την ίδια ακριβώς ημέρα, στο χωριό Οραντούρ-συρ-Γκλαν, διαπράχτηκε η μεγαλύτερη σφαγή του Β' Παγκοσμίου σε όλη τη Γαλλία. 642 κάτοικοι του χωριού εκτελέστηκαν εκείνη την μέρα από τα SS, και πάλι σε αντίποινα για τη δράση ανταρτών.
Η δε βαρβαρότητα των SS ξεπερνά την πιο αρρωστημένη φαντασία. Τα γυναικόπαιδα, 350 άτομα,  συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία του χωριού, μέσα στην οποία πετάξανε καπνογόνα και χειροβομβίδες. Στο τέλος η εκκλησία πυρπολήθηκε με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο όλοι όσοι βρίσκονταν, μέσα με εξαίρεση μια γυναίκα που κατάφερε να ξεφύγει.
Οι άντρες του χωριού δεν είχαν καλύτερη τύχη. Οδηγήθηκαν σε αχυρώνες όπου πυροβολήθηκαν στα πόδια και μετά κάηκαν ζωντανοί από τα ανθρωπόμορφα κτήνη. Η Οραντούρ-Σουρ-Γκλαν διατηρείται ως σήμερα στην κατάσταση που την άφησαν οι γερμανοί ως μνημείο.

η Οραντούρ-συρ-Γκλαν σήμερα

    Δυο χρόνια νωρίτερα το 1942, το χωριό Λίντιτσε (Βοημία- σημερινή Τσεχία) καταστράφηκε ολοσχερώς σε αντίποινα για την δολοφονία του νο2 των SS και εμπνευστή του ολοκαυτώματος, Ράινχαρντ Χάιντριχ.
Κατ'εντολή του Χίτλερ και με την ψευδή κατηγορία ότι οι εκτελεστές του Χάιντριχ είχαν βρει βοήθεια στο χωριό Λίντιτσε, η υπηρεσία ασφαλείας των SS προέβη στην εκτέλεση όλων των αντρών του χωριού άνω των 15 ετών, συνολικά 173 άτομα. Οι γυναίκες εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου εργάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα σε άθλιες συνθήκες. Οι έγκυες υποχρεώθηκαν σε άμβλωση και κατέληξαν επίσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. 6 παιδιά που θεωρήθηκαν φυλετικά κατάλληλα, "γερμανοποιήθηκαν" και "υιοθετήθηκαν" από οικογένειες μελών των SS. Τα υπόλοιπα έζησαν τον φρικτό θάνατο στους θαλάμους αερίων του Κέλμνο.

μνημείο για τα παιδιά του Λίντιτσε

    Το να λέμε ότι αυτή η μέρα "δεν πρέπει να ξεχαστεί", η "μαύρη επέτειος" και άλλα τέτοια έχει γίνει κλισέ. Κι όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από τα γεγονότα και οι μνήμες σβήνουν, τόσο πιο τετριμμένα ακούγονται όλα αυτά.

Κι όμως δεν πρόκειται περί κλισέ. Όλα αυτά έγιναν, είχαν ένα τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, σε ανθρώπινο πόνο, σε αγωνία και σε κλάμα. Το καθήκον μας, σαν άνθρωποι πρώτα, αλλά και σαν δημοκρατικοί πολίτες, είναι να επαγρυπνούμε και να μην επιτρέψουμε να συμβούν ποτέ ξανά. Κι αυτό δεν είναι κλισέ, είναι μια ιερή υποχρέωση που θα παραμένει πάντα επίκαιρη.

Το "ΟΧΙ": Μύθοι και αλήθειες

Αγαπητοί φίλοι,
Εθνική Εορτή σήμερα και μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια αναφορά στο "ΟΧΙ" και την ιστορία του.

Θα προσπαθήσω να ξεφύγω λίγο απ'τα κλισέ και τα επετειακά αφιερώματα που συναντά κανείς σε ΜΜΕ, social media κλπ. και να παρουσιάσω κάποια στοιχεία που θεωρώ ότι αξίζει κανείς να διαβάσει σήμερα.

1. Το τελεσίγραφο δεν άφηνε περιθώρια συμβιβασμού, ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος.

Γράφει στο βιβλίο του ο πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι ότι όταν στις 3.00 το πρωί παρέδωσε το τελεσίγραφο στον Μεταξά, ο Μεταξάς με χέρια που έτρεμαν και μάτια βουρκωμένα απάντησε "Allors c'est la guerre". Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Το τελεσίγραφο έδινε 3 ώρες στον Μεταξά να παραχωρήσει ελεύθερο πέρασμα στον Ιταλικό στρατό ώστε να καταλάβει "στρατηγικά σημεία επί του Ελληνικού εδάφους". Όταν ο Μεταξάς ζήτησε από τον Γκράτσι να του διευκρινίσει τουλάχιστον ποιά ήταν τα σημεία που ήθελε η Ιταλική κυβέρνηση, ο Γκράτσι του απάντησε ότι δεν είχε ιδέα. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, αξίζει να σημειωθεί ότι η επίθεση των Ιταλών ξεκίνησε πριν ακόμα εκπνεύσει το τελεσίγραφο, στις 5.30 το πρωί. Ο πόλεμος ήταν προαποφασισμένος και προσχεδιασμένος από πολύ πριν, κι ο Μεταξάς φυσικά το γνώριζε.

Το "Όχι" δεν ειπώθηκε ποτέ, ήταν ένα σύνθημα που εμφανίστηκε στον Τύπο το πρωινό της 30ης Οκτωβρίου. Ήταν πόλεμος απ'την πρώτη στιγμή.

2. Η Ελλάδα δεν πολέμησε εναντίον του φασισμού. Πολέμησε στο πλευρό των Άγγλων.

Στην ιστορική συνέντευξη που έδωσε ο Μεταξάς στους αρχισυντάκτες των αθηναϊκών εφημερίδων την 30η Οκτωβρίου 1940 αναφέρθηκε πρώτα στους λόγους που δεν εντάχθηκε στον άξονα. Προφανώς και δεν αναφέρει πουθενά ως λόγο την αντίθεσή του στις φασιστικές/ναζιστικές πολιτικές και καθεστώτα. Εξάλλου και το μεταξικό καθεστώς είχε μεγάλες ομοιότητες με τα φασιστικά καθεστώτα, ειδικά Ισπανίας και Πορτογαλίας. Οι λόγοι που αναφέρει είναι οι εδαφικές παραχωρήσεις που αξίωναν οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι, αλλά και ο κίνδυνος ενός νέου εθνικού διχασμού. Και μετά είπε:

"Ηδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, διά την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως είναι και διά την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει, αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει... Διά την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. H νίκη θα είναι και δεν ημπορεί παρά να είναι δική μας. Θα είναι νίκη του αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή."

3. Οι Ιταλοί δεν ήταν δειλοί. Είχαν κακή ηγεσία και ανώτερο ποιοτικά αντίπαλο.

Ο μύθος των "μακαρονάδων" που κατουριώντουσαν μόλις άκουγαν τους Έλληνες να φωνάζουν "Αέρα" είναι ακριβώς αυτό, ένας μύθος. Οι Ιταλοί πολέμησαν με φανατισμό και αυταπάρνηση, άφησαν δε χιλιάδες νεκρών στα βουνά της Ηπείρου. Οι λόγοι που έχασαν ήταν άλλοι, όχι η δειλία τους.

Η Ιταλική ηγεσία περίμενε πως η Ελλάδα θα ήταν εύκολη λεία. Διαιρεμένη και απροετοίμαστη. Η Ελλάδα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ενωμένη όπως ποτέ άλλοτε και εξαιρετικά προετοιμασμένη.

4. Οι Αλβανοί πολέμησαν στο πλευρό της Ιταλίας

Έχει τεκμηριωθεί ιστορικά ότι η άποψη πως μόνο λίγοι αλβανοί υποχρεώθηκαν απ'τους Ιταλούς να πολεμήσουν εναντίον της Ελλάδας είναι ψευδής. Οι Αλβανοί εθελοντές στο πλευρό των ιταλών ήταν χιλιάδες, κυρίως Τσαμουριώτες και Κοσοβάροι. Σκοπός τους ήταν να προσαρτήσουν την Θεσπρωτία και με αυτό το σκεπτικό συνεργάστηκαν όχι μόνο με τους Ιταλούς αλλά και με τους Γερμανούς όταν οι Ιταλοί συνθηκολόγησαν. Στις σημερινές εκδηλώσεις σπάνια ακούμε κάτι για τους Αλβανούς. Λογικό θα πει κανείς γιατί έκτοτε έχουν γίνει πολλά για να επουλωθούν οι σχέσεις. Καλό είναι όμως και να γνωρίζουμε.

5. Γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ήδη από την πρώτη επέτειο το 1941, κυρίως χάρη στο ΕΑΜ.

Ω ναι, ο λόγος που γιορτάζουμε την αρχή του πολέμου κι όχι την λήξη δεν είναι ούτε για να εξωραΐσουμε το μεταξικό καθεστώς και τον Μεταξά (όπως λένε κάποιοι), ούτε επειδή με την απελευθέρωση ήρθαν Δεκεμβριανά, Βάρκιζες κλπ.

Είναι επειδή γιορτάζαμε την αντίσταση του λαού μας πολύ πριν τελειώσει ο πόλεμος. 

Το '41, ένα νεογέννητο ΕΑΜ στην ιδρυτική του προκήρυξη στις 10/10/41 καλεί σε "εθνικό ξεκίνημα με κάθε είδους εκδηλώσεις την 28η Οκτωβρίου". Το '42 και το '43 έγιναν μεγάλες εκδηλώσεις από την ΕΠΟΝ και την ΠΕΑΝ με τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους να απαντούν με εκτελέσεις, φυλακίσεις, καταστροφές. 

Τέλος στην ελεύθερη πια Αθήνα το '44 η 28η Οκτωβρίου εορτάστηκε με κάθε επισημότητα, και τότε, πριν τα Δεκεμβριανά, ο Γ. Παπανδρέου στο διάγγελμά του είπε: "Ελεύθεροι πανηγυρίζομεν την 4ην επέτειον της 28ης Οκτωβρίου. Η Κυβέρνησις την αναγόρευσεν Εθνικήν Εορτήν, ομότιμον προς την 25ην Μαρτίου 1821. Διότι ανάλογος υπήρξεν η δοκιμασία και η δόξα του Εθνους... ΄Εκτοτε ο λαός εβυθίσθη εις τα ανείπωτα δεινά της δουλείας, αλλά η ψυχή του έμεινε αδούλωτος και εξηκολούθησε τον αγώνα..."

Και σήμερα ακόμα, εμείς οι Έλληνες, διαθέτοντας μία μακρά αντιστασιακή παράδοση, έχουμε κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα για εορτάζουμε το ΟΧΙ, την αντίσταση και τον αγώνα για την ελευθερία, ανεξαρτήτως συνεπειών. Εορτάζουμε τον αγώνα και τις θυσίες και όχι απαραιτήτως τη νίκη. Τιμούμε δε όσους σκοτώθηκαν για την ελευθερία και όσους έχασαν την σωματική τους ακεραιότητα, αγωνιζόμενοι και θυσιαζόμενοι για όλους εμάς.

Και έτσι παραδόθηκε η Ελλάς στους Ούννους: Η επιστολή παράδοσης του Τσολάκογλου

 Όλοι μάθαμε στο μάθημα της ιστορίας ότι στις 20 Απριλίου 1941, ανήμερα του Πάσχα, ο ήρωας των Βαλκανικών, της Μικράς Ασίας, του έπους της Ηπείρου, Γεώργιος Τσολάκογλου, σε συνεννόηση με τον διοικητή του Α΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παναγιώτη Δεμέστιχα, τον διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Γεώργιο Μπάκο, και τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, κατάργησε πραξικοπηματικά τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιωάννη Πιτσίκα, ανέλαβε ο ίδιος διοικητής της Στρατιάς και υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Σεπ Ντίτριχ (Josef "Sepp" Dietrich), στο Βοτονόσι Ιωαννίνων.

Η ιστορία, η δικαιοσύνη αλλά και η συλλογική συνείδηση του Ελληνικού λαού έκριναν και κρίνουν ακόμη και σήμερα την πράξη του αυτή αλλά και τη μετέπειτα πορεία του, ως πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός.

Αυτό που σπάνια συναντά κανείς στη βιβλιογραφία είναι η πρωτότυπη επιστολή παράδοσης της Ελλάδας στην Γερμανία. Η αναζήτηση στο google δεν φέρνει κάποιο αποτέλεσμα, ενώ το έγγραφο αυτό δεν υπάρχει σε κανένα βιβλίο της συλλογής μου εκτός από ένα. Πρόκειται για αυτή την ανατύπωση από ένα γερμανικό βιβλίο προπαγάνδας του 1942. Απ'ότι με ενημέρωσε κάποιος φίλος η επιστολή είναι αυθεντική και έχει εντοπίσει αντίγραφό της στα στρατιωτικά αρχεία των LSSAH.

Την αναρτώ εδώ λοιπόν για τους φίλους της ιστορίας. Όσο οδυνηρό και αν είναι, πρόκειται για ένα απ'τα πιο σημαντικά ντοκουμέντα της ιστορίας μας. Ακολουθεί η ανατύπωση, το κείμενο στα γαλλικά και η Ελληνική μετάφραση:

Το κείμενο στα Γαλλικά:

No. 5001 Le 20 avril 1941.

A Son Excellence Adolphe Hitler

Führer du 3me Reich .

Par ordre de l’armée qui combat et au

nom du peuple Héllènique aujourd’hui éprouvé, nous nous

adressons au chef de la grande Nation Allemande, nous

demandons et nous prions S. E. le Führer du 3me Reich

de vouloir bien de donner l’ordre de cesser le combat au

front de la Macedoine et de l’Epire avec la conviction que

la bravoure prouvée de l’armée Héllènique aura l'estime

dû de la part des braves soldats et de même que le sort

des Héllènes sera reglé d’une manière digne de leur gran-

de Histoire à travers les siècles.

Le Général Commandant

de l’armée de l’Epire

Georges Tsolacoglou.

Το κείμενο μεταφρασμένο στα Ελληνικά:

Αρ. 5001 20 Απριλίου 1941.

Στην Αυτού Εξοχότητα του, Αδόλφος Χίτλερ Führer του 3ου Ράιχ. 

Με εντολή του στρατού που μάχεται και εις το όνομα του Ελληνικού Λαού που δοκιμάζεται σήμερα,  απευθυνόμαστε στον ηγέτη του μεγάλου γερμανικού έθνους, ζητάμε και παρακαλούμε την Α.Ε. τον Führer του 3ου Ράιχ όπως θελήσει να δώσει την εντολή να σταματήσουν οι μάχες στα μέτωπα της Μακεδονίας και της Ηπείρου με την πεποίθηση ότι η αποδεδειγμένη γενναιότητα του Ελληνικού Στρατού θα εκτιμηθεί εκ μέρους των γενναίων στρατιωτών και ιδίως η τύχη των Ελλήνων θα διευθετηθεί με τρόπο (αντ)άξιο της μεγάλης ιστορίας τους ανά των αιώνων.

Ο Γενικός Διοικητής της στρατιάς Ηπείρου

Γεώργιος Τσολάκογλου

EON: Η μεταξική νεολαία μέσα απ'τη Γερμανική προπαγάνδα

Το κίνημα της 4ης Αυγούστου και οι θεσμοί του μεταξικού κράτους είναι ένα πεδίο που ποτέ δεν απασχόλησε ιδιαίτερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα και τα ΜΜΕ. Πρόκειται για μια περίοδο που περισσότερο αποσιωπήθηκε στο βωμό της ηρωοποίησης του Μεταξά για το "Όχι" αλλά και επισκιάστηκε από τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν τα έτη 1940-1949.

Ένα απ'τα σπάνια βιβλία της συλλογής μου είναι αυτό το προπαγανδιστικό βιβλίο του Alfred Weidenmann με τίτλο: Junges Griechenland ("H νεαρή Ελλάδα"). Κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα το 1940, μόλις λίγους μήνες πριν την εισβολή της Ιταλίας και αποτελεί έναν ύμνο για την "αδερφή οργάνωση" της Χιτλερικής Νεολαίας, την Ε.Ο.Ν. Ο Weidenmann ήταν ένας συγγραφέας νεανικών εικονογραφημένων ναζιστικών βιβλίων και σήμερα τα βιβλία του είναι πολύ δυσεύρετα.

Πέρα από τους διθυράμβους και τις ηρωικές διηγήσεις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και σήμερα μόνο αμηχανία προκαλούν στον Έλληνα αναγνώστη, το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει αρκετές φωτογραφίες, κάποιες απ'τις οποίες αποφάσισα να ψηφιοποιήσω και να δημοσιεύσω στο blog μου. Στο βιβλίο δεν αναγράφεται κάπου ο φωτογράφος και σε κάποια σημεία αφήνει να εννοηθεί ότι είναι ο ίδιος ο Weidenmann. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για φωτογραφίες που δεν έχω δει κάπου αλλού δημοσιευμένες και ενώ ξεκάθαρα είναι στημένες προπαγανδιστικές πόζες, καλλιτεχνικά είναι πολύ άρτιες.

Ας κάνουμε λοιπόν μια αναδρομή στην εποχή που τα πιτσιρίκια της γειτονιάς μας αντί να παίζουν με τους φίλους τους, κάνανε παρελάσεις με μάσκες αερίων και λάβαρα με τον πέλεκυ...